Wiercąc otwór korzystamy z technologii sprzężonego powietrza. Sprzężone powietrze transportowane jest na samo dno otworu wiertniczego do młotka, który wykorzystuje je wytwarzając udar który kruszy skałę. Urobek (skruszona skała) transportowany jest na zewnątrz otworu za pomocą sprężonego powietrza.

Metoda ta daje znacznie lepsze efekty aniżeli metoda płuczkowa. Głównymi jej zaletami jest prędkość wiercenia oraz brak kolmatacji (zatykania) strefy przy odwiertowej, dzięki czemu dopływ wody do studni głębinowej nie jest niczym utrudniony. Płukanie studni po wierceniu młotkiem dolnym skraca się ze względu na brak konieczności oczyszczenia studni z płuczki wiertniczej. Należy również pamiętać o tym ze używając metody obrotowo-udarowej ekipa wiertnicza ma obraz na bieżąco przez jakie formacje skalne się przewierca i najważniejsze – co one zawierają. Pozwala to na precyzyjne lokalizowanie warstw wodonośnych co jest bardzo ważnym aspektem z punku widzenia budowy ujęcia wody.